OURAGAN is het verhaal van een belachelijk slapeloze nacht, maar ook van een initiatie. Het verhaal van Abdeslam, een noedelbezorger op de fiets. Alleen in zijn appartement zinkt hij weg in de zetel, in de ranzige kussens, tussen de rook en duistere gedachten. Hij weet niet meer hoe laat het is. Niet belangrijk. Het appartement trilt met tussenpozen. Metrolijn in de buurt. Hij is dit gewoon. Een schuilplaats van nietsnutten. Stedelijke wereld. Op enkele kilometers van de Europese Raad. Zijn naam is nooit gemakkelijk geweest om te dragen. Sinds gisteren nog meer dan anders. Dat is wel eigenaardig, want Abdeslam in het Arabisch betekent “drager van vrede”.
Dit stuk heet ORKAAN maar het had evengoed ZACHTHEID of GEWELD kunnen zijn. De Brusselaars van Le Boréal vatten met milde absurditeit en een verrassende vijfkoppige cast de ondraaglijke lichtheid van het bestaan in de urban jungle.
