Een haastige voorstelling over zorgzaamheid
“In een jachtige, moeizaam vertelde voorstelling wil danseres Tamayo Okano het publiek iets zeggen over zorgzaamheid. Care (Past/Present/Future) zegt te gaan over hoe verschillende generaties vrouwen zorg dragen voor anderen en indien mogelijk ook voor zichzelf. Wat we te zien krijgen draait vooral rond een onverteerde moeder-dochterband, waarin wederzijdse vergeving moeilijk blijkt.” – Amber Maes (etcetera, 2025)
“Ze is beenhard voor haar moeder. Met recht en rede, denk je, wanneer de moeder de slaapkamer van haar dochter in sluipt en haar probeert te wurgen. Plots gaat het zaallicht aan en laat Okano ons toe in haar maakproces. Ze zegt: ‘Ik wilde met deze voorstelling mijn moeder begrijpen en vergeven. Maar dat lukte niet, en toen had ik geen tijd meer om een ander script te maken.’ Terug naar de wurgscène dus. Hier gebeurt iets interessants, denk je als kijker. De kijk op die beweegredenen van de maker zou een aantal vragen op scherp kunnen stellen. Wat is vergeving? Waaruit bestaat zorg? Is wurgen het tegendeel van zorg, of net een heel ver doorgetrokken verlengstuk ervan?”
Lees het kritische – maar voor Tamayo ook het hoopgevende – artikel hier.
