Los murales de palacio nacional de Diego Rivera “mexico a traves de los siglos”

De muurschilderingen van het Nationaal Paleis bevinden zich in de centrale traphal van het paleis, in Mexico Stad, waar de uitvoerende macht van de natie (“Poder Ejecutivo de la Nación”) zetelt en meet in zijn totaliteit 276 vierkante meter. Ze werden geschilderd op vraag van toenmalige Secretaris voor Publiek Onderwijs, José Vasconcelos, die wou dat Diego Rivera via de muurschilderingen het epos van het Mexicaanse volk zou weergeven.

In 1929 begint Diego Rivera aan deze muurschilderingen, dewelke een overzicht zijn van zijn eigen interpretatie van de Mexicaanse geschiedenis. Deze vangt aan in de precolombiaanse periode, waar Rivera de grootsheid van de Tolteekse cultuur benadrukt, en eindigt in de eerste decennia van de 20ste eeuw, waar hij zijn idealen met de sociale realiteit vermengt, door de Mexicaanse kapitalistische maatschappij van zijn tijd uit te beelden in transitie naar  een socialistische maatschappij, dewelke vecht tegen de kapitalistische onderdrukking.

In deze werken zien we, zoals in de meerderheid van zijn muurschilderingen, een weerspiegeling van de socialistisch communistische ideologie van Diego Rivera en zijn niet lineaire narratieve stijl, gekenmerkt door grote gestileerde figuren die met levendige kleuren geschilderd zijn, resultaat van de grote invloed van de Azteekse kunst op hem.

Diego Rivera werkte met de technieken van de Italiaanse frescos in zijn muurschilderingen, maar vernieuwde deze techniek door commercieel gefabriceerde materialen te gebruiken, zoals cementmengsels en synthetische pigmenten.

De terugkerende thema’s in deze werken zijn: het precolombiaanse mysticisme, de irrationele bruutheid van de conquistador, de strijd voor de vrijheid tegen de indringers en onderdrukkers, en de constructie van de te realiseren toekomst van de natie.

Belangrijke elementen in het centrale deel van de traphal zijn Quetzalcóatl, de priester die zijn volk de kunsten, de wet en de ambachten leerde; en, om de teloorgang van de precolombiaanse culturen ten gevolge van de conquista weer te geven, schilderde Diego Rivera een omgekeerde zon en een uitbarstende vulkaan. In het midden van de schildering zien we een arend met het symbool van oorlog en leven in zijn bek, en ook 5 bogen met 5 cruciale scènes van het onafhankelijk Mexico.

In het noordelijke deel van de traphal beschrijft Rivera zijn interpretatie van de conquista, en in het zuidelijke deel de zwakheden van de Mexicaanse Revolutie en de contrarevolutie voorgesteld door een arbeider en een landbouwer.

Het volledige werk werd beëindigd in 1951.

Los murales de Palacio Nacional se encuentran en el cubo de la escalera principal de Palacio Nacional, en la Ciudad de México, donde se encuentra la sede del Poder Ejecutivo de la Nación y miden en su totalidad 276 metros cuadrados. Estos murales fueron pintados por petición del entonces Secretario de Educación Pública, José Vasconcelos, quién deseaba que Diego Rivera narrara a través de la pintura la epopeya del pueblo mexicano.

En 1929 Diego Rivera comenzó a pintar estos murales, y con ello un resumen de su propia concepción de la historia de México, comenzando desde la época prehispánica, donde destaca la grandeza de la cultura tolteca, hasta las primeras décadas del siglo XX, donde hace una mezcla entre sus ideales y la realidad social, ya que pinta a la sociedad mexicana capitalista de su época en transformación hacia una sociedad socialista, la cual lucha contra la opresión capitalista.

En estas obras, como en la mayoría de sus murales, podremos ver plasmada la ideología socialista comunista de Diego Rivera y su estilo narrativo no lineal, lleno de grandes figuras simplificadas y pintadas con colores vivos,  resultado de la gran influencia que el arte azteca ejerció sobre él.

Diego Rivera adaptó las técnicas de los frescos italianos en sus murales, aunque también llegó a innovar esta técnica utilizando materiales de preparación comerciales, como las mezclas de cemento y los pigmentos sintéticos.

Los temas plasmados en estas obras son: el misticismo precolombiano, el salvajismo irracional del conquistador, las luchas por la libertad contra el invasor y el opresor, y la construcción del porvenir inconcluso de una nación.

Entre los elementos importantes a destacar, que encontraremos en el mural de la parte central del cubo, veremos a Quetzalcóatl, el sacerdote que enseñó a su pueblo las artes, las leyes y los oficios, y para representar la decadencia de las culturas prehispánicas causadas por la conquista, Diego Rivera pinta un sol invertido y un volcán en erupción. En la zona media de este mural encontraremos un aguila con el símbolo de la guerra y la vida en el pico, y veremos también cinco arcos con cinco escenas claves del México independiente.

En la parte norte del cubo, Rivera describió su interpretación de la conquista y, en el lado sur del cubo critica las debilidades de la Revolución Mexicana y la contrarrevolución representada por un obrero y un campesino.

La totalidad de la obra fue concluida hasta 1951.